بچه های کنکوری یک لحظه بیاین
سلام.خب دلم میخواد یکم بنویسم و سعی کنم کمکتون کنم که یکم ارامشتون بیشتر بشه.حدودا دو ماه دیگه کنکورای سراسریه. هرکدومتون توی یک رشته ای دارین به طور جدی تلاش میکنین. یه عده فارق التحصیل هستنو یه عدتون سال اولتونه.
تا الان یه عالمه وقت گزاشتین و تا اینجا خوندین. این دو ماه رو هم تلاشتونو بکنین. شماها تلاشتونو بکنین، خداهم کم نمیزاره. ببینه شماها دارین تمامه تلاشتونو میکنین کمکتون میکنه. به خدا توکل کنین. حتی اگرم قبول نداری این حرفمو اینو قبول داری که حداقلش یه حس ارامش مفید توکل کردن بهتون میده.
به بقیه فکر نکنین. کنکور در عین این که یه رقابت جمعیه که سطح بقیه هم توش مهمه، یه رقابت با خودتون هم هست.تو درصداتو بکشی بالا جایگاهت تغییر میکنه. چون کلا میانگین درصدا توی هرسال به طور خیلی عجیب غریبی تغییر نمیکنه. نمیگم اصلا تغییر نمیکنه. کلا منظورم اینه که تو کاره خودتو بکن به بقیه کار نگیر. بازم موفق میشی. ارامشت تو این دو ماه خیلی مهمه که بازده خوندنتو نیاره پایین.
به خودت ایمان داشته باش.چرا فکر میکنی نمیتونی؟ ببین اینا تو ذهنته. بندازشون بیرونو مثل بولدوزر برو جلو.تو میتونی!
یکم به خودت سختی بده. صبحا زودتر پاشو. بیشتر بخون. نه اینکه زیاده روی کنی و خودتو بکشی برای درسات طوری که کم بیاری تا کنکور. اما ببشتر تلاش کن.وقت کمی نیست دو ماه. اما زیادم نیست. میتونی ازش مفید بهره برداری کنی یا که فوق العاده!
امیدوارم حرفام بهت کمک کنه. من میدونم که تو میتونی. فقط اگر خودتم اینو قبول داشته باشی.
